මම සාමාන්‍යයෙන් මා කැමති පුද්ගලයෙක් මරණයට පත්වූ විට එකෙණෙහිම ඒ ගැන නොලියන්නේ හේතු දෙකක් නිසාය. එකක් නම් අනෙක් අය ලියන දේවල් ඉවසීමෙන් කියවා බලා මගේ ලියවිල්ල එම ලේඛක ලේඛිකාවන් නොලියූ දේ ලිවීමට හැකි නිසාය. අනෙක් හේතුවනම් අනෙක් බොහෝ දෙනාත් එකම … Continue reading
ප්‍රබුද්ධ – මහගම සේකර
බොහෝ කලකට පෙර මහගම සේකරගේ “නොමියෙමි” කියවා තිබුණත්, ඔහුගේ “ප්‍රබුද්ධ” කියවූයේ අදය. මෙය මෙතරම් දිගුකලක් මගේ ඇස නොගැටුණේ මන්ද යන්න විමතියකි. පිටු 100ක කුඩා කවි පොතකින් සේකරයන් මේ තරම් පුළුල් ලෙස ආදරය, විරහව, ජීවිතය විග්‍රහ කළේ කෙසේදැයි සිතා ගැනීමටවත් නොහැකිය. ආදරය කිරීම, ආදරය අහිමිවීම, අයාලේ යාම බොහෝ ආදරවන්තයන්ට හා අදරවන්තියන්ට පොදු දෙයකි. කෙසේ හෝ අතින් අත ගොස් තමන් සිහිනෙකුදු නොපැතූ කෙනෙක් සමග විවාහ වී ජීවිතය ගොඩ නගා ගැනීමට දරන මෙහෙය ප්‍රබුද්ධ තුළින් චිත්‍රණය වේ.
කලාකරුවාට හැමදාමත් උරුම වෙළඳපොළ සමග තමාගේ හැකියාව ගලපා ගැනීමේ නොහැකියාව ප්‍රබුද්ධ තුළින් ගැඹුරින් විග්‍රහ කෙරේ. එමෙන්ම කලාකරුවකු වාණිජ සමාජය තුළින් මෙහෙයවෙන ආකාරය, එයින් කලාකරුවා හෙම්බත් වෙන ආකාරය සහ අන්තිමේදී තමනට පුරුදු සමාජය වෙත පුණරාගමනය කිරීමද මෙහිදී දක්නට ලැබේ.
තමා ගරු කළ පුරුෂාර්ථ වෙනුවෙන් අපහසුවෙන් හෝ පෙනී සිටීම, එනිසාම පවුල් ජීවිතයේ ඇතිවන හැල හැප්පිලි කලාකරුවනට පමණක් නොව හෘද සාක්ෂියට ගරු කරමින් ජීවත්වන බොහෝ දෙනාට පොදු ධර්මතාවයකි. එවන් දුෂ්කර අවස්ථාවල පවා සමාජය දෙසත් තම පවුල දෙසත් මානුෂිකව බැලීම සේකර ප්‍රබුද්ධ ලවා කරවයි.
අත්තෙන් අත්තට පනින කිරිල්ලියකගේ තත්වයට පත්වන යසොදා අන්තිමට නන්නත්තාරවී පියකු නැති, තමන් සමාජ රෝගවලින් පෙලීම නිසා අන්ධ දරුවකු බිහිකරන තරමට සමාජයේ අතරමං වේ. අවාසනාවකට මෙන් ජීවිතය ඒ තරමටම කටුකය.
ජයලත් මනෝරත්න ප්‍රබුද්ධ ආශ්‍රයෙන් නිර්මාණය කළ “ලෝකය තනි යායක්” වේදිකා නාට්‍ය නැරඹුවද ඒ ගැන කිසිවක් පැවසිය නොහැක්කේ එය නැරඹූ බදුලු රඟහල ඉදිරිපිට ක්‍රීඩාංගණයේ ඒ වෙලාවටම පැවැත්වූ සංගීත සංදර්ශනයක් නිසා නාට්‍යයේ දෙබස් කිසිසේත්ම නෑසුණු බැවිනි.
ජගත් චමිල ජනාධිපතිතුමා හමුවීම
ජගත් චමිල ජනාධිපතිතුමා හමුවීම
ජගත් චමිල ගැන මේ වන විටත් බොහෝ දේ ලියැවී ඇත. ඒ නිසා මගේ මේ උත්සාහය ඔහුගේ සිනමා දිවියේ සමත්කම් ගැනවත් ඔහු පසුගියදා ලැබූ සම්මානය ගැනවත් ලිවීම නොවේ. මේ ලියන්නේ ඔහුට ජනාධිපතිතුමාගෙන් නව නිවසක් ලැබීම ගැනයි.
ශ්‍රී ලංකාවේ කලාකරුවන්ගෙන් පොහොසත් කලාකරුවන් සිටින්නේ කිහිප දෙනෙක් පමණි. ජිප්සීස් සුනිල්, භාතිය සහ සන්තුෂ්, ඉරාජ්, රූකාන්ත වැන්නන්ට පසුව රිඟිං ටෝන් වැනි නව සංකල්ප නිසා පොහොසත් වූ කලාකරුවන් සිටිති. කලාකරුවන් අතරින් නළුවන්, ලේඛකයන්, ගීත රචකයන්, නාට්‍යකරුවන් වැන්නන් සිටින්නේ අතලොස්සකි. ඒ නිසාම ඔවුන්ට සිදුවන්නේ බොහෝවිට සමාජයට පෙනෙන්නට සුව පහසුව ජීවත් වෙනවා යයි පෙන්නා හැමදාමත් බිරින්දෑවරුන්ගෙන් කුණු බැණුම් අහ අහා ජීවත් වීමටයි. එසේත් නැතහොත් මල්ල අරන් කඩේ යාමටය.
කඩේ යාමද හැමෝටම කරන්නට බැරිය. එයටත් බොහෝ සුදුසුකම් සැපිරිය යුතුය. ජනමතයට බලපෑමක් කළ හැකි කලාකරුවකු විය යුතුය. මහා ප්‍රතිරූපයක් තිබිය යුතුය. එසේත් නැත්නම් කඩවසම් හෝ රූමත් විය යුතුය. තවත් මෙතන සඳහන් කිරීමට බැරි සුදුසුකම්ද තිබේ. කෙසේ හෝ හරි ක්‍රමයට කඩේ ගිය කලාකරුවන් අද කෝටිපතියන් වී සිටිති. ඊට අපේ ඉරිසියාවක්ද නැත. තමුසෙගෙ ඔය මහා ලොකු ප්‍රතිරූපය කන්නටදැයි සෙනෙහෙබර බිරින්දන් අසන විට ඔවුන් නිරුත්තර වන හැටි අපට මැවී පෙනෙන නිසාය.
ප්‍රතිරූපය රැක ගන්නට ගොස් අන්ත දුප්පත්ව මියගිය කලාකරුවන් රාශියකි. ඔවුන් රසිකයන්ගෙ ලොව වීරයන් ලෙස අදත් ජීවත් වුවත් කොපමණනම් වේල් ගණනක් ඔවුන්ගේ දරු මල්ලන් නිරාහාරව සිටියාදැයි දන්නේ ඔවුන් පමණය. සුගතපාල ද සිල්වා මේ අතරින් සිහියට නැඟෙන්නේ නිරායාශයෙන්ය. වාණිජකරණය වූ කලාකරුවන් වූ මොහිදීන් බෙග්, ප්‍රෙඩී සිල්වා වැන්නන්ද මැරී ගියේ අන්ත දුක් විඳය. සමහර කලාකරුවන් සල්ලි තියෙන කාලේ ඒවා අරක්කුවලට, ගෑනුන්ට වියදම් කර අන්තිමට නාකිවී බංකොලොත් වූ කළ ආණ්ඩුව අපට සැලකුවි නැතැයි දෙස් දෙවල් තියන්නට පටන් ගන්නවාද කොතෙකුත් පෙනෙන්නට තිබේ.
සමහර අය (මතක් වන්නේ ජයලත් මනෝරත්න පමණි) කඩේ යන්නේවත්, වාණිජකරණය වන්නේත් නැතිව කොන්දත් කෙළින් තියාගෙන ජීවත් වෙති. ඒකට නම් සෑහෙන ශක්තියක් තිබිය යුතුය. මනෝරත්න උපාධිධාරියෙකි, උගතෙකි, මා දන්නා තරමට රජයේ සේවකයෙකි. ඒ නිසා ඔහුට හොඳ බුද්ධි මට්ටමකුත් කොන්දකුත් ඇත. හැමෝටම මේවා නැත. ඒ නිසා කලාකරුවන් වෙළඳපොළ ආර්ථිකයටම භාර නොදී ඔවුන්ගේ සුබසාධනය සඳහා රජයද මැදිහත්විය යුතුය.
ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමාගේ කොපමණ අඩුපාඩු තිබුණත් ඔහු කලාකරුවන් කෙරෙහි අතිශයින්ම සානුකම්පිත විය. රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාද එසේමය. කලාකරුවකු සම්මානයක් ලබා රතු පලසක් උඩින් වඩම්මවාගෙන මල් මාලා දමා පිළිගත්තද ඔවුන්ගේ සම්මානය නිකම්ම නිකං ලී කොට කැබැල්ලක් හෝ පිත්තල කැබැල්ලක් වන්නේ ඒත් සමග මුදල් පරිත්‍යාගයක්ද නැතිනම්ය. ගෙදර වාහෙට මල පනින්නේද එතකොටය. ඒ නිසා මේ ගැන ප්‍රායෝගික සිතා ක්‍රියා කළ යුතුය.
කලකට පෙර මටද එක්තරා විදියක සම්මානයක් ඇමරිකාවෙන් ලැබිණි. ඒත් සමග මට පුරා අවුරුදු තුනක් දක්වා මගේ මාසික වියදම් ආවරණය වන ලෙස දීමනාවක්ද ලැබිණි. ඒ සම්මානය මට වගේම ගෙදර උන්දෑටද වටින්නට වූයේ ඒ නිසාය.
ජගත් චමිලට ජනාධිපතිතුමාගෙන් ලැබුණ රුපියල් ලක්ෂ 5ත්, නව නිවසත් මම අගයන්නේ ඉහළ කී සන්දර්භයන් තුළය. ජගත්ට ඒ උපහාරය ලැබිය යුතුමය. ඔහුගේ ජයග්‍රහණය සුළුපටු එකක් නොවේ. එය ජාතියම සතුටු කළ අවස්ථාවකි. ඒ නිසා ඔහුගේ ජයග්‍රහණය පිත්තල කැබැල්ලකින් නතර නොවිය යුතුමය.
මේ සියල්ල සමග ජගත් චමිලටත් මනෝරත්න මෙන්ම සුපිරි හැකියාවන් තවදුරටත් විහිදුවමින්, කඩේද නොයමින්, කොන්දද කෙළින් තියාගන්නට හැකියාව ලැබේවායි යන්න අපේ පැතුමයි.
Nanda Wanninayaka 